Ruud Kugel

Het paard Ikezuki

De held van deze mythe is de jongen Momotaro, hij werd op zijn heldentochten altijd door dierlijke metgezellen gevolgd, waar hij mee kon praten. Een van hen was het legendarische paard Ikezuki. Het begon allemaal op een jaarlijkse paardenmarkt in Asuma(Japan) tussen 1177 en 1181. In die periode werd het paard Ikezuki geboren. Hij was nog een veulen was toen zijn moeder stierf. Op een dag stond hij bij een waterval, keek naar het wateroppervlak en zag een paard!

Omdat hij ervan overtuigd was dat het zijn moeder was, sprong hij in het water om bij haar te kunnen zijn. Dit deed hij elke keer opnieuw als hij in het water keek. Zo heeft hij zichzelf leren zwemmen, waar hij uiteindelijk erg bedreven in werd. De eigenaar van het paard droeg een paardenhandelaar op om het paard naar de markt te leiden.

Ze kwamen op hun weg ernaartoe voorbij een kolkende rivier, voor alle andere dieren uit sprong Ikezuki vol overgave in de rivier en zwom naar de overkant. Hij kwam alleen op de paardenmarkt aan. Toen de paardenhandelaar uiteindelijk ook aankwam met de andere dieren, wilde niemand Ikezuki kopen, hij was te onstuimig.

Niet alleen omdat ze er bang van waren, maar ook omwille van de vreemde manier waarop het paard aangekomen was op de markt. Op de terugweg naar de eigenaar, kwam de handelaar een man tegen, die het paard bekeek en zes vingers omhooghield. De handelaar dacht dat de man het paard voor zeshonderd koperen munten wilde kopen en ging hier mee akkoord, aangezien er toch geen andere bieders waren. De koper overhandigde hem echter zeshonderd zilveren munten en voegde er nog aan toe dat hij dacht dat het paard volgens hem nog veel meer waard was. Later werd Ikezuki aan Yoritomo verkocht, die shogun van Kamakura is geworden.

Inari en Kitsune

De ware oorsprong van Kitsune is onduidelijk, maar hij is het onderwerp van vele legenden en overtuigingen in Shinto (soort Japanse natuur godsdienst). In de verhalen wordt gezegd dat hij echte magische krachten heeft en een zeer scherpe intelligentie. De term kitsune betekent “vos” of “vossengeest” in het Japans. Deze vossegeest stamt uit zeer oude legendes, zo werd de vos in de 8e eeuw als welwillend beschouwd. De vos komt in de 11e eeuw voor in de Konjaku Monogatari, een Japanse verzameling volksverhalen, zo wordt gezegd dat vossen en mensen in harmonie samenleefden in het oude Japan. net als zijn neef Tanuki een wasbeer.

Kitsunes zijn de boodschappers van de godin Inari, welke de godin is van rijst en vruchtbaarheid. Als zodanig worden ze aanbeden als kami (Shinto goden). Vóór het oogstseizoen organiseren Shinto heiligdommen feesten in Japan. De maangodin Inari kan zich omtoveren tot vos en andersom. De vrouwelijke vos is uiterst intelligent en ondeugend, betovert mannen en haalt streken uit. Ze is vaak welwillend, maar kan soms wreed worden, afhankelijk van de situatie. Je moet weten dat ze erg gevoelig en bitter is. Pas daarom op dat je haar niet beledigt, tenzij je wilt dat ze een vreselijke vloek over je uitspreekt. Aan de andere kant blijkt zij zeer trouw en oprecht te zijn. Over het algemeen is ze een eerlijke ziel die goede dingen geeft als je haar respecteert.

“Lente plaatjes” dat was een begrip in de Japanse Edo periode ( 1603- 1867 ). Het zijn erotisch voorstellingen welke werden afgedrukt van houtblokken (Shunga houtblokprenten) welke in de “vlietendewereld” werden verkocht (wijken van plezier o.a. in Nara/Kyoto en Edo/Tokyo).

Ronin

Samoerai, schrijver, kalligraaf en filosoof; de Japanse meesterzwaardvechter Musashi Miyamoto was het allemaal. Al deze kunsten hadden volgens hem de zelfde grondslag. Musashi, die leefde vanaf ongeveer 1584 tot 1645, was een ronin. Dit waren rondtrekkende gewezen samoerais, nu zonder meester, bijvoorbeeld omdat deze gedood was of zijn eer had verloren. In deze periode van de Japanse geschiedenis woedden diverse oorlogen en vonden talloze opstanden, rooftochten en schermutselingen plaats. Musashi won maar liefst zestig tweegevechten en vocht aan de kant van verschillende krijgsheren mee.

Volgens een Japanse legende bewerkte Musashi een houten roeispaan tot wapen, op weg naar zijn duel met de grote krijger Sasaki Kojiro. Ondanks de woede van zijn tegenstander over deze breuk met de traditie - waarin het zwaard als de ziel van de samoerai werd beschouwd - wist Musashi dankzij dit langere houten wapen zijn tegenstander te verslaan. Vele verhalen doen de ronde over deze Japanse held, waarbij niet altijd duidelijk is welke werkelijk plaatsvonden en welke verzonnen of aangedikt zijn. Ondanks het winnen van dit gevecht liet hij zijn tegenstander in leven, later vond er nog zo’n gevecht plaats met nu als winnaar zijn tegenstander en wederom werd het leven gespaard.

DE DANS VAN DE MAIKO

Oorspronkelijk was de maiko een opperpriesteres in een Shinto tempel, later veranderde dit en werd de naam gegeven aan jonge vrouwen die in de Shinto tempel werkzaam waren, vaak was dat de dochter van Shinto priester.

De rol van de maiko bestond voornamelijk uit het assisteren van de priester bij verschillende ceremonies en het uitvoeren van ceremoniële dansen (Maiko-mai). Miko-mai is een populaire ceremoniële Shinto dans.

De traditionele kleding van de miko is een  chihaya , bestaande uit een scharlakenrode  hakama, als broek of als rok; een wit kimonoshirt met mouwen met ruches en vaak rode zoom; evenals een  tabi. Daarnaast is het ook gebruikelijk voor een miko om strikken of andere ornamenten in het hoofdhaar te dragen, meestal in rood of wit. Op de vlieger voert ze een opengeslagen witte waaier met rode zon en danst ze onder de heilige ginkgo boom in het licht van de volle maan.

“Lente plaatjes” dat was een begrip in de Japanse Edo periode ( 1603- 1867 ). Het zijn erotisch voorstellingen welke werden afgedrukt van houtblokken (Shunga houtblokprenten) welke in de “vlietendewereld” werden verkocht (wijken van plezier o.a. in Nara/Kyoto en Edo/Tokyo).

Onsen is in Japan een badhuis met heet vulkanisch water, vooral rondom de zuidelijke plaats Bepu zijn erg veel van deze badhuizen te vinden.

“Lente plaatjes” dat was een begrip in de Japanse Edo periode ( 1603- 1867 ). Het zijn erotisch voorstellingen welke werden afgedrukt van houtblokken (Shunga houtblokprenten) welke in de “vlietendewereld” werden verkocht (wijken van plezier o.a. in Nara/Kyoto en Edo/Tokyo).

Waterdraak: (boeddhistische tempels en Shinto-heiligdommen)

Japanse draken zijn rechtstreeks verbonden met goden. Veel van de Japanse goden veranderden van vorm in draken. De Japanse mythologie heeft een overvloed aan verhalen over goden en draken.

De Japanse waterdraak is een watergod welke kan worden aangetroffen in water of regen. Bij verspilling van water wordt de draak boosaardig en veroorzaakt dan natuur geweld zoals vloedgolven etc.. Bij goedgebruik van water is de draak vriendelijk hij kan dan een reinigende werking aan het lichaam en ziel geven.

Een jonge naakte vrouw zit gehurkt in de avond schemering aan een meer, ze laat het koele water over haar naakte lichaam vloeien. Uit de waterbak stroomt niet alleen water maar ook de waterdraak en of hij dit gebeuren heeft goed gekeurd dat zullen wij nooit weten.